Sisifos Miti

''Bu mit ''trajik'' ise, kahraman bilinçli olduğu içindir. Gerçekten de, her adımda başarma umuduyla desteklenseydi, neden kederli olacaktı? Bugünün işçisi yaşamının tüm günlerinde aynı işlerde çalışır, bu yazgı da abzürtlükte bundan aşağı kalmaz. Ama ancak bilinçli olduğu ender anlarda ''trajik''tir. Sisifos, tanrıların paryası, güçsüz ve ayaklanmış Sisifos, düşkün durumunun bütün enginliğini bilir: inişi sırasında bunu düşünür. Bunalımını oluşturan açık görüşlülük aynı zamanda yengisini de tüketir. Horgörünün aşamadığı yazgı yoktur.''
Albert Camus, Sisifos Miti, Le Mythe De Sisyphe, 1942.

Tanrıların hep yeniden aşağı yuvarlanacak olan taşı tepeye çıkarmakla cezalandırdıkları Sisifos, cezasını bilinçli olarak kabullenmiş, tekrar yuvarlanacağını bildiği halde taşı bütün gücüyle yukarı taşır. Okuyucuyu bu mitle ilgili daha fazla bilgiye yönlendirmeye gerek görmüyoruz (doğru veya yanlış). Bu alıntı Camus'a dair çok şahsi bir özettir. Çünkü bu sözlerin hemen ardından Sisifos'u mutlu olarak geride bırakmak isteyecektir. Absurdlük ve mutluluğun birlikteliğini böylece meşrulaştırır.